Wat is Osteopathie?
Osteopathie is een manuele (door de handen uitgevoerde) methode die gebaseerd is op principes uit de anatomie, embryologie, neurologie en fysiologie. De osteopathie baseert zich hierbij op drie fundamenten:
• Het lichaam is een biologische eenheid
• Vorm en functie zijn wederkerig afhankelijk van elkaar
• Het lichaam heeft een zelfhelend vermogen
Onderzoek en behandeling vinden plaats vanuit een totaalbenadering van de klacht. Daartoe wordt: 1. het bewegingsapparaat (beenderen, gewrichten en spieren); 2. het orgaansysteem (inwendige organen met bloedvaten en lymfestelsel) en 3. het craniosacrale systeem (schedelbotten, hersenvliezen, ruggenmergsvlies en hersenvochtcirculatie) manueel onderzocht op bewegingsverlies. Het uitgangspunt hierbij is dat het lichaam een eenheid is. De 3 genoemde systemen zijn daarbij onlosmakelijk met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar continu.
De osteopaat onderzoekt de kwaliteit en bewegingsmogelijkheid van al deze systemen en zoekt naar relaties met uw klacht. Tijdens de zes-jarige opleiding (na fysiotherapie) tot osteopaat staat het in beweging brengen van het weefsel centraal.
Met beweeglijkheid wordt niet alleen bedoeld het voortbewegen van de mens, maar ook de beweging van alle cellen, weefsels, spieren en botten ten opzichte van elkaar.
Het lichaam blijft gezond zolang weefsels soepel, elastisch en beweeglijk zijn en de vloeistofstroom rondom de weefselcellen intact blijft.
De kwaliteit van het weefsel wordt immers bepaald door een goede drainage/circulatie, die onder andere de aanvoer van voedingsstoffen en de afvoer van afvalstoffen waarborgt.
Bewegingsverlies kan veroorzaakt worden door een ongeval, ziekte, operatie, stress of slechte voedings- en leefgewoonten.
Door de gevonden bewegingsbeperkingen te behandelen en het evenwicht tussen de verschillende systemen te herstellen, geeft een osteopaat het lichaam weer de mogelijkheid zichzelf te herstellen.
Hoe ziet het onderzoek eruit?
De osteopaat begint met een uitgebreid gesprek om een indruk te krijgen van de ontstaansgeschiedenis van de klacht.
Daarbij komen niet alleen vragen aan de orde die direct betrekking hebben op de klacht, maar wordt ook aandacht besteed aan de ziektegeschiedenis, leefgewoonten en familiaire klachten.
Vervolgens vindt een onderzoek plaats van top tot teen.
De osteopaat onderzoekt met zijn handen alle bewegingssystemen op hun beweeglijkheid. Zo worden alle blokkades en bewegingsbeperkingen in het lichaam die met de klacht verband houden in kaart gebracht.
Daarna bespreekt hij met de patiënt welke stoornissen hij gevonden heeft, hoe deze in verband staan met de klacht, hoe de klachten verholpen kunnen worden en hoe mogelijk in de toekomst voorkomen kunnen worden.
Wat houdt een osteopatische behandeling in?
Tijdens de behandeling kunnen de handgrepen variëren van subtiel tot stevig, veelal op andere plaatsen dan waar de klacht zich bevindt.
Osteopaten gebruiken geen apparatuur of medicijnen. Na de behandeling heeft het lichaam de tijd nodig om te reageren op de behandeling en het zelfherstellend vermogen aan te spreken.
De osteopaat helpt het lichaam om zelf te genezen door blokkades en bewegingsbeperkingen die een genezing in de weg staan op te heffen. Soms treedt na de behandeling in eerste instantie een verergering van de klachten op, dat wil zeggen dat het lichaam zich aanpast aan de nieuwe situatie.
De periode tussen 2 behandelingen kan variëren van 1 week tot 2 maanden.
Meerdere behandelingen zijn soms nodig om een optimaal evenwicht te bereiken.